لقب امام زمان به معنی نجات دهنده

لقب امام زمان به معنی نجات دهنده را از سایت هاب گرام دریافت کنید.

القاب حضرت مهدی(عج)

القاب حضرت مهدی(عج)

در این بخش به ذکر پاره ای از عناوین و صفات مربوط به حضرت مهدی (عج) می پردازیم، با این امید که دقّت و تأمّلی در آنها، ما را با شئونات مختلف آن بزرگوار بیشتر آشنا سازد.

قائم:

از القاب خاصه و مشهوره آن حضرت است. به معنای برپاشونده در فرمان حق تعالی است. زیرا آن حضرت پیوسته در شب و روز مهیّای فرمان الهی است که به محض اشاره ظهور نماید.

امام رضا(ع) فرمود:"او را قائم نامیدند برای آن که قیام به حق خواهد کرد."

ابوحمزه ثمالی می گوید:" از امام باقر(ع) پرسیدم: ای فرزند رسول خدا(ص) آیا همه شما قائم بر حق نیستید؟ حضرت فرمودند: بلی. سؤال کردم: پس چرا حضرت قائم(عج) «قائم» نامیده شد.

 فرمودند: وقتی جدّم امام حسین(ع) به شهادت رسید، ملائکه به سوی خداوند ناله و زاری نمودند تا آن جا که می فرماید خداوند ائمّه معصومین (ع) را از نسل امام حسین(ع) به ایشان نشان دادند. ملائکه شادمان شدند. در این هنگام یکی از امامان ایستاده بودند و نماز می خواندند. خداوند فرمود: به واسطه این قائم از قاتلین امام حسین(ع) انتقام می کشم.

امام جواد (ع) در جواب این پرسش که چرا او را قائم می نامند، فرمودند: زیرا بعد از آن که نامش از خاطره ها فراموش می شود و بیشتر معتقدان به امامتش، از دین خدا برمی گردند، قیام می کند.

در بسیاری روایات، آن حضرت با لقب قائم و مهدی، یاد شده و در مورد قائم، بسیار می شد که ائمه(ع) بر اثر ظلم و فساد حاکمان غاصب، به یاد امام زمان(عج) می افتادند و می فرمودند: "قائم ما انتقام ما را خواهد گرفت". قائم یعنی قیام کننده، نظر به اینکه قیام و نهضت حضرت مهدی(عج) جهانی است و در تمام تاریخ بشر چنین قیام و حکومتی نبوده، آن حضرت با این عنوان خوانده می شود.

مهدی:

این لقب از آن روست که امام زمان(عج) هدایت شده و هدایت کننده است. امام صادق(ع) در ضمن حدیثی فرمود:" انّما سُمّیَ القائمُ مهدیّاً لانَّهُ یَهدی الی أمرٍ مَضلولٍ عَنه و سُمَّی القائمُ لقیامه بالحَقّ؛ آن حضرت را مهدی گویند، زیرا او مردم را به امری که گم کرده اند هدایت می کند و قائم می گویند چون به حق قیام می کند."

بقیة الله:

یکی از القاب حضرت مهدی(ع) است. بقیّة الله یعنی بقیه و بازمانده خلفای خدا در زمین از انبیا و اوصیا یا کسانی که خدا به وسیله آن ها بندگانش را باقی می دارد و مورد رحمت قرار می دهد. و امّا ارتباط و اختصاص این لقب شریف به آن وجود مقدس؛ هر چند از بعضی احادیث استفاده می شود که این لقب برهمه خاندان رسالت(ع) اطلاق می شود و همه آن ها بقیّة الله هستند.

 در زیارت جامعه به همه آن ذوات مقدس به این عنوان عرض سلام داریم:

السّلام علی الأئمّة الدعاة و القادة الهداة و السادة الولاة و الذادة الحماة و أهل الذکر و أولی الأمر و بقیّة الله و خیرته...

علاوه بر این جهت کلی، در قسمتی از روایات این لقب شریف به خصوص به بعضی از ائمه(ع) نسبت داده شده است و خود را به عنوان بقیة الله معرفی نموده اند.

در بسیاری از احادیث این لقب شریف به خصوص به حضرت صاحب الامر(ع) اطلاق شده و آن وجود مقدس خود را به این عنوان معرفی نموده و سایر بقیة الله ها حضرتش را به این نام نامیده اند.

 به حدّی این لقب با آن سرور ارتباط پیدا نموده که به صورت لقب اختصاصی حضرتش درآمده است؛ به طوری که تا بقیة الله گفته می شود جز آن بقیة الله منتظر به نظر نمی آید. شاید سرّ این مطلب این باشد که این بقیة الله، بقیّه تمام بقیة الله هاست و پس از او دیگر بقیة اللهی نیست.

 هر کدام از حجج الهیّه که از آغاز عالم آمدند، گرچه بقیة الله بودند و خدا آنها را برای هدایت خلق باقی و بجا گذارده بود، بعد از هر یک دیگری می آمد و اگر بقیة اللهی از دنیا می رفت، بقیة اللهی دیگر به جا می ماند و این رشته باقی بود.

 ولی آن وجود مقدس، بقیه ای است که پس از او دیگر بقیّه ای نیست؛ آخرین بقیة الله است. با آمدن او دیگر بقیّه ای باقی نمانده است که بیاید.

در حدیث مفصلی از امیرالمؤمنین(ع) که متضمن سؤالات یکی از منکران نسبت به عده ای از آیات قرآن است. این جمله یافت می شود که سائل پرسید: می یابم که قرآن می گوید: بقیة الله بهتر است برای شما. این بقیه چیست و کیست؟

 امیرالمؤمنین(ع) فرمود: آنان (اولیای خدا) بقیة الله اند. مقصود مهدی(ع) است که در هنگام پایان پذیری این مهلت خواهد آمد و زمین را از عدل و داد پر می کند؛ آن گونه که از ظلم و جور مملو گشت است. از آیات و نشان های او غیبت است و پنهانی؛ آن گاه که طغیان گسترش گیرد و انتقام فرارسد.

از حضرت صادق(ع) سؤال شد: آیا می شود به قائم آل محمد به عنوان امیرالمؤمنین سلام کرد؟ فرمود: نه. این اسمی است ک خدا امیرالمؤمنین علی(ع) را به آن نامیده و قبل و بعد از او جز کافر به این نام نامیده نشود.

راوی حدیث عرضه داشت: فدای شما شوم! پس به حضرتش چگونه باید سلام کرد؟ فرمود: باید گفت:«السلام علیک یا بقیة الله». آن گاه آیه شریفه را تلاوت فرمود:«بقیت الله خیر لکم ان کنتم مؤمنین»

همچنین خود آن وجود مقدس در سنین طفولیت خود را به این لقب معرفی نمود است.

آن گاه که جناب احمد بن اسحاق شرفیاب محضر امام یازدهم(ع) گردید و از حضرتش جویای خلیفه و جانشین پس از آن حضرت شد، امام(ع) از جا برخاسته به اندرون رفتند. وقتی بیرون آمدند، نور دیده شان، مهدی آل محمد(ع) -که در سن سه سالگی بود و چهره اش چون ماه تمام و بدر کامل می درخشید- بر دوش شریفشان بود. فرمودند: ای احمد بن اسحاق، اگر نه این بود که در نزد خدا و حجج او کرامتی داری، این پسرم را به تو نشان نمی دادم.

حدیث به این جا می رسد که جناب احمد عرضه داشت: آقای من، آیا می شود آیت و علامتی مشاهده کنم که دلم آرام گیرد و گواه امامت نور دیده تابان باشد؟ تا این جمله را احمد بن اسحاق گفت، ناگهان حجت سه ساله پروردگار، لب به سخن باز نمود و به زبان عربی فصیح فرمود: أنا بقیة الله فی أرضه و المنتقم من أعدائه فلا تطلب أثرآً بعد عین یا احمد بن اسحاق8؛ من بقیة الله هستم در زمین خدا و انتقام گیرنده از دشمنان او. پس بعد از اینکه به سرچشمه رسیدی نشانه مجو.

منتظَر:

از حضرت امام باقر(ع) سؤال شد: چرا او را منتظر می گویند؟ فرمود: "زیرا برای او غیبتی است طولانی که روزهایش بسیار است. افراد مخلص و پاک در انتظارش به سر می برند، ولی افراد شکاک و مردّد او را انکار می کنند، منکران نامش را مسخره می گیرند و تعیین کنندگان وقت ظهور بسیارند. عجله کنندگان در او به هلاکت می رسند و مسلمانان به او نجات می یابند."

خلیفة الله:

به معنی جانشین خداوند درمیان خلایق است. امام مهدی(ع) خلیفه خدا به مفهوم حقیقی و جامع کلمه است.

وارث الانبیاء: میراث بر پیامبران.

امام زمان:

امام به معنای پیشوا و مقتدا است و در اصطلاح امامیه، پیشوای معصوم و منصوب از طرف خدا است که مقام ریاست عامّه را دارا می باشد. امام زمان، متخذ از کلمه «صاحب الزمان» است که در ادعیه و زیارات آمده است. اگر درباره اضافه شدن کلمه «صاحب و امام» به «زمان» اندیشه کنید و در این که آن حضرت، جلوی زمان و پیش از زمان است و زمان پشت سر اوست فکر کنید، تمام کمال معرفت را نسبت به حضرت مهدی(ع) پیدا می کنید.

تالی کتاب الله:

به معنای تلاوت گر آیات وحی است. امام باقر(ع) فرمود: "هنگامی که قائم(عج) به پا خیزد، خیمه هایی نصب می شود برای کسانی که قرآن را به همان گونه که خداوند آن را نازل فرموده، به مردم بیاموزند."

چه خوش است صوت قرآن، زتو دلربا شنیدن به رخت نظاره کردن سخن خدا شنیدن

تأیید:

به معنی نیرو و قوت دادن است. امیرالمؤمنین(ع) فرمود: می گذارد دست خود را بر سرهای عباد، و مؤمنی نمی ماند مگر آن که دلش سخت تر از پاره آن می شود و خداوند به آن مؤمن، قوّت و نیروی چهل مرد می دهد.

حجاب:

در زیارت آن جناب است«السلام علی حجاب الله الأزلی القدیم» حجاب، یعنی حائل و واسطه. چون حضرت، واسطه فیض حق است، حجاب نامیده شده.

حجّت:

در لغت به معنای دلیل و برهان و راهنماست. با آن که ایشان در این لقب با سایر ائمه شریکند و همه از جانب خدا بر خلق حجتند، لکن این لقب اختصاص به ایشان دارد. از امام هادی(ع) پرسیده شد چگونه جانشین بعد از جانشین شما را یاد کنیم؟ حضرت فرمودند: بگوئید، حجت آل محمد(ص).

حجة الله:

حجّت خدا، برهان پروردگار، آن کس که برای هدایتِ در دنیا، و حساب در آخرت به او احتجاج می کنند. نقش انگشتر حضرت نیز «انا حجة الله و خاصّته» است.

کاشف البلوی: بر طرف کننده بلاها.

وجه الله:

مظهر جمال وجلال خدا، سمت و سوی الهی که اولیای حق رو به او دارند.

باب اللّه:

دروازه همه معارف الهی، دری که خدا جویان برای ورود به ساحت قدس الهی، قصدش می کنند.

داعی اللّه:

دعوت کننده الهی، فرا خواننده مردم به سوی خدا، منادی راستین هدایت الی اللّه.

 سبیل اللّه:

راه خدا، که هرکس سلوکش را جز در راستای آن قرار دهد سر انجامی جز هلاکت نخواهد داشت.

ولی اللّه:

سر سپرده به ولایت خدا و حامل ولایت الهی، دوست خدا.

نور اللّه:

نور خاموشی ناپذیر خدا، ظاهر کننده همه معارف و حقایق توحیدی، مایه هدایت رهجویان.

عین اللّه:

دیده بیدار خدا در میان خلق، دیدبان هستی، چشم خدا در مراقبت کردار بندگان.

سلالة النّبوّة: فرزند نبوّت، باقیمانده نسل پیامبران.

خاتم الاوصیاء:

پایان بخش سلسله امامت، آخرین جانشین پیامبر(ص).

علم الهدی:

پرچم هدایت، رایت همیشه افراشته در راه اللّه، نشان مسیر حقیقت.

سفینة النّجاة:

کشتی نجات، وسیله رهایی از غرقاب ضلالت، سفینه رستگاری.

عین الحیوة:

چشمه زندگی، منبع حیات حقیقی.

القائم المنتظر:

قیام کننده مورد انتظار، انقلاب بی نظیری که همه صالحان چشم انتظار قیام جهانی اویند.

الکتاب المسطور:

قرآن مجسّم، کتاب نوشته شده با قلم تکوین، معجزه پیامبر در هیئت بشری.

معزّ الاولیاء: عزت بخش یاران.

صاحب الأمر:

دارنده ولایت امر الهی، صاحب فرمان و اختیاردار شریعت.

صاحب الزمان:

اختیار دارِ زمانه، فرمانده کل هستی به اذن حق.

مطهّر الأرض:

تطهیر کننده زمین که مسجد خداست، از بین برنده پلیدی و ناپاکی از بسیط خاک.

ناشر العدل:

برپا دارنده عدالت، بر افرازنده پرچم عدل و داد در سراسر گیتی.

مهدی الامم:

هدایتگر همه امّت ها، راه یافته راهنمای همه طوایف بشریت.

منبع مطلب : www.imam-zaman.blogfa.com

مدیر محترم سایت www.imam-zaman.blogfa.com لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.