مراحل تشکیل فسیل میان سنگ های رسوبی را شرح کنید

مراحل تشکیل فسیل میان سنگ های رسوبی را شرح کنید را از سایت هاب گرام دریافت کنید.

چگونگی تشکیل فسیل

چگونگی تشکیل فسیل

فسیل ها بقایای جانوران و گیاهان باستانی و ردپاها یا اثرات به جا مانده از موجودات زنده از دوره های زمین شناسی گذشته یا اثرات به جا مانده از هر فعالیتشان هستند. فسیل ها روی همه قاره های زمین پیدا شده اند.

لغت فسیل از لغت لاتین fossilis می آید که به معنی حفر کردن و کاوش کردن است. بیشتر لایه های فسیلی از سنگ های رسوبی به دست آمده اند. سنگ رسوبی سنگی است که از رسوباتی نظیر ماسه، گل و تکه های کوچک سنگ تشکیل شده است . پس از گذشت دوره های زمانی طولانی، این ذرات کوچک فشرده شده اند (متراکم شده اند). اگر فسیلی در میان آنها باشد، این فسیل زیر لایه های بیشتر و بیشتری از رسوب دفن شده است و در داخل سنگ های رسوبی فشرده شده است. لایه های زیرین قدیمی تر از لایه های بالایی هستند.

به عبارت دیگر در شرایطی، گیاهان و حیوانات مرده در زیر خاک دفن می شوند اما فاسد نمی شوند.آب به داخل خاک نفوذ می کند و مواد معدنی از قبیل آهن،سیلیکات و کلسیم را با خود می برند. این مواد دور واطراف گیاهان یا حیوانات مرده جمع می شوند و آنها را به همان صورت حفظ می کنند. با گذشت زمان، مواد شیمیایی فوق سخت می شوند و یک نسخه تقریبا کاملی از حیوان اصلی بوجود می آید. این نسخه را فسیل می گویند.

بنابراین فسیل ها انواع باقیمانده جانوری و گیاهی نظیر جسم حیوانات و استخوان های مربوط به آنها ، تنه گیاهان قدیمی و ساختمان شان ، کرمهای نرم، ستاره های دریایی و غیره ( از نقطه نظر تشریحی ) و آثار و مواد به جامانده از آنها نظیر فضولات ، مدفوعات ، تخم ها ( آثار طبیعی ) و اثر لانه ها ، آشیانه ها ، رد پاها ( آثار مصنوعی ) را شامل می شود و تمامی اینها بطور مستقیم توسط موجودات که در گذشته می زیسته اند ، بوجود آمده اند .

اصطلاح فسیل دلالت بر زمانی طولانی می کند که در طی آن موجود ات فسیل شده زندگی می کردند و بقایای مرده آنها در رسوبات ادوار ما قبل تاریخ به حالت سنگواره باقی می ماندند . البته این بدان معنی نیست که فسیل ها از موجودات کاملا ناپدید شده اند بلکه اشکال گوناگونی از آنها نیز جمع آوری و شناسایی شده اند که امروزه نیز زندگی می کنند.

جانور شناسی و گیاه شناسی اطلاعاتی درباره زندگی موجوداتی می دهندکه بدون آشنایی به هر کدام از آنها فسیل ها نمی توانند مفهومی داشته باشند و علم دیرینه شناسی نیز شواهد و مدارکی را درباره زندگی اجداد جانوران و گیاهان در اختیار زیست شناسان قرار می دهد . مطالعه فسیل ها اساس و پایه بخشی از علم زمین شناسی اقتصادی است و برای شناسایی سنگهای سوختی مانند زغال سنگ ها و منشاء ‌نفت و گاز دارای ارزش زیادی هستند .این نکته را به خاطر داشته باشید که فسیل یک استخوان هیچ استخوانی در داخلش نیست. یک شیء فسیل شده همان شکل شیء اصلی را دارد، اما از نظر مواد شیمیایی بیشتر شبیه به سنگ است.دیرینه شناسی شاخه ای از زیست شناسی است که اشکال زندگی ای را که در دوره های زمین شناسی قبل تر وجود داشته است را مطالعه می کند. اکثراً این کار را با مطالعه فسیل ها انجام می دهد.

شکل فسیل ها :

فسیل ها همان شکلی را دارند که شیء اصلی داشته است. اما رنگ، تراکم و رنگ بندی آنها با شیء اصلی خیلی متفاوت است. رنگ یک فسیل به مواد معدنی ای که آن را تشکیل داده اند بستگی دارد. فسیل ها معمولاً سنگین تر از شیء اصلی هستند .( فسیل ها به طورکلی از سنگ هستند. چراکه مواد سنگی به تدریج جایگزین شیء اصلی شده است). بیشتر فسیل ها از مواد سنگی معمولی ساخته شده اند، اما بعضی پرمزورازترند.

چگونگی تشکیل فسیل ها :

فسیل های بخش های سخت (مانند استخوان ها و دندان ها) به صورت زیر تشکیل شده اند :

¯ بعضی از جانوران به سرعت بعد از مرگشان دفن شده اند (با دفن شدن زیر گل و لای یا دفن شدن در توفان شن و غیره ( با گذشت زمان رسوبات بیشتر و بیشتری بقایای جانور را پوشانده است .

¯ بخش هایی از جانوران که پوسیده و فاسد نشده (معمولاً بخش های سخت تر مثل استخوان ها و دندان ها) در زیر رسوبات تازه شکل گرفته دفن می شود.

¯ در شرایط مساعد (بدون وجود لاشخورها، دفن سریع، نبودن تغییرات آب و هوایی خیلی زیاد)، بخش های بدن جانور در طول زمان به فسیل تبدیل می شود.

¯ بعد از مدت زمانی طولانی، مواد شیمیایی موجود در بدن جانور دفن شده ، تحت یک سری از تغییرات قرار می گیرد. به طوری که استخوان به آهستگی می پوسد وفاسد می شود، آب با مواد معدنیش به داخل استخوان رسوخ می کند و مواد شیمیایی داخل استخوان را با مواد معدنی سنگ مانند جایگزین می کند. فرایند فسیل شدن به نحوه جایگزینی و حل شدن موادمعدنی اصلی در شیء با مواد معدنی دیگر بستگی دارد.این فرایند نتیجه اش یک کپی سنگ مانند سنگین از شیء اصلی است- یعنی یک فسیل. فسیل همان شکل شیء اصلی را دارد، اما از نظر شیمیایی بیشتر شبیه به سنگ است.

راه های تشکیل فسیل موجودات زنده :

– محافظت در برابر دگرگونی : بخش های حشرات یا گیاهان که در کهربا به دام افتاده اند

– سنگ شدن : مواد معدنی سنگ مانند به آهستگی به شیء اصلی نفوذ و چکه می کنند و بافت اندام اصلی با سیلیکات، کلسیت یا سولفید آهن جایگزین می شود و در نهایت یک فسیل سنگ مانند را تشکیل می دهد. بیشتر فسیل های چوب و استخوان به طریق سنگ شدن تشکیل می شوند.

– جایگزینی : بخش های سخت موجود زنده حل می شود و به وسیله مواد معدنی دیگر مانند کلسیت، سیلیکات، سولفید آهن یا آهن جایگزین می شود .

– کربونیزه شدن ( ذغال سنگی شدن ) : به این ترتیب که تنها کربن در نمونه باقی می ماند و عناصر دیگر، مانند هیدروژن، اکسیژن و نیتروژن از بین می روند.

– حفاظت از authigenic : محافظت در مقابل این که کالبد ها و قالب های موجودات زنده خراب یا حل شوند.

بیشتر جانوران فسیل نمی شوند. چراکه آنها به سادگی فاسد می شوند و می پوسند و به صورت فسیل ثبت نمی شوند. دیرینه شناسان تخمین می زنند که تنها درصد ناچیزی از دایناسورها فسیل هایشان پیدا شده یا پیدا خواهد شد.بیشتر اسکلت دایناسورها که در موزه ها نشان داده می شود واقعاً فسیل نیستند. آنها از جنس پشم شیشه سبک وزن هستند یا مشابه صمغ کاج هستند.

انواع فسیل :

فسیل ها را می توان به دو نوع تقسیم کرد :

بخش های فسیل شده بدن (استخوان ها، چنگال ها، دندان ها، پوست و غیره)

ردها یا اثرات به جا مانده فسیل شده (شامل جای پاها، لانه ها،‌ مدفوع، جای دندان و غیره) که حرکت ها و رفتارها دایناسور را ثبت می کند.

اشکال فسیل :

› فسیل های کالبدی : یک اثر فسیل شده به جا مانده از کالبد موجود زنده. مثل عکسی از موجود زنده

› فسیل های قالب گرفته شده : موقعی تشکیل شده که یک کالبد پر شده

› فسیل های ردها: لانه های فسیل شده، گاسترولیت، سوراخ های زیرزمینی، جاپاها و غیره

› فسیل های با شکل حقیقی

کاربرد فسیلها در زمین شناسی:

مهمترین کاربرد فسیلها در تعیین سن طبقات زمین می‌باشد.

فسیلها معرف شرایط محیطی جغرافیای دیرینه بوده و در این مورد اطلاعات با ارزشی را در اختیار دانشمندان قرار می‌دهند.

بیشتر فسیلها از کربنات ها و یا فسفات های ترکیب شده با مواد آلی تشکیل شده اند. آنها تحت تأثیرگرما ، فشار ، ترکیبات سیال اطرافشان و همه دیگر عوامل که خصوصیت سنگهای رسوبی را بعد از اینکه رسوب می کنند تغییر می دهند ، قرار دارند. بنابراین فسیلها شاخصهای حساس تغییر حرارت و ابزارهای قدرتمندی برای پیش بینی ذخیره زایشی هیدروکربن ها هستند.

همه این عنوان ها اطلاعاتی اساسی در تجزیه و تحلیل حوزه ه های رسوبی و اکتشاف زغال سنگ ، نفت و گاز که باقیمانده های زندگی قدیم هستند ، شرکت دارند.

منبع:danestanihayeoloom.blogfa.com

منبع مطلب : www.beytoote.com

مدیر محترم سایت www.beytoote.com لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

فسیل چیست و چگونه تشکیل می شود؟

فسیل چیست و چگونه تشکیل می شود؟

یک فسیل نسبت به شیء اصلی از مواد متنوع تری ساخته شده است

فسیل یا سنگواره

فسیل چیست؟

معنای لغوی فسیل عبارت است از چیزی که از حفاری به دست آمده باشد. به عبارت دیگر فسیل ها، اجساد و بقایا و آثار موجوداتی می باشند که پس از مرگ در بین رسوبات دفن شده و همراه با آن ها تحت تاثیر پدیده سنگ شدگی ( دیاژنز ) قرار گرفته اند.

بنابراین فسیل ها انواع باقیمانده جانوری و گیاهی نظیر جسم حیوانات و استخوان های مربوط به آن ها، تنه گیاهان قدیمی و ساختمان شان، کرم های نرم، ستاره های دریایی و غیره ( از نقطه نظر تشریحی ) و آثار و مواد به جامانده از آن ها نظیر فضولات، مدفوع، تخم ها ( آثار طبیعی ) و اثر لانه ها، آشیانه ها، رد پاها ( آثار مصنوعی ) را شامل می شود و تمامی این ها به طور مستقیم توسط موجودات که در گذشته می زیسته اند، به وجود آمده اند. بدین ترتیب برای آن که یک شی فسیل به حساب آید، بایستی بقایا و یا آثار فعالیت زیستی موجودات گذشته باشد.

انواع فسیل ها
 به طور کلی فسیل ها را به دو گروه تقسیم می نمایند :
۱. فسیل های اندامی
۲.  فسیل های اثری

منظور از فسیل های اندامی، بقایای حقیقی موجودات زنده می باشند که در حالات بسیار مساعد شکل آن ها با شکل موجود زنده اصلی اولیه کاملا تطبیق می کند و تغییر زیادی در آن صورت نگرفته است. اما فسیل های اثری علائم غیر مستقیم حیات هستند که توسط موجودات بر جای گذاشته شده اند. جای پاهای دایناسور، اثرات ناشی از خزیدن تریلوبیت ها و سایر شواهد فرآیندهای حیات همچون فضولات و مدفوعات که به صورت فسیل در آمده اند همگی جزء فسیل های اثری محسوب می گردند.

 فسیل ماهی

چگونگی تشکیل فسیل

فسیل های بخش های سخت (مانند استخوان ها و دندان ها) به صورت زیر تشکیل شده اند:
1- بعضی از جانوران به سرعت بعد از مرگشان دفن شده اند (با دفن شدن زیر گل و لای یا دفن شدن در توفان شن و غیره).
2- با گذشت زمان رسوبات بیشتر  و بیشتری بقایای جانور را پوشانده است.
3- بخش هایی از جانوران که پوسیده و فاسد نشده (معمولاً بخش های سخت تر مثل استخوان ها و دندان ها) در زیر رسوبات تازه شکل گرفته دفن می شود.
4- در شرایط مساعد (بدون وجود لاشخورها، دفن سریع، نبودن تغییرات آب و هوایی خیلی زیاد)، بخش های بدن جانور در طول زمان به فسیل تبدیل می شود.

5- بعد از مدت زمانی طولانی، مواد شیمیایی موجود در بدن جانور دفن شده تحت یک سری از تغییرات قرار می گیرد. به طوری که استخوان به آهستگی می پوسد و فاسد می شود، آب با مواد معدنیش به داخل استخوان رسوخ می کند و مواد شیمیایی داخل استخوان را با مواد معدنی سنگ مانند جایگزین می کند. فرایند فسیل شدن به نحوه جایگزینی  و حل شدن موادمعدنی اصلی در شیء با مواد معدنی دیگر بستگی دارد.

6- این فرایند نتیجه اش یک کپی سنگ مانند سنگین از شیء اصلی است- یعنی یک فسیل. فسیل همان شکل شیء اصلی را دارد، اما از نظر شیمیایی بیشتر شبیه به سنگ است. مقداری از هیدروکسی-اپتی اصلی (یک ماده اصلی سازنده استخوان) باقی می ماند، اگرچه فسیل از سیلیکا (سنگ) اشباع شده.

مکانهای مناسب برای تشکیل فسیل

از مناسب‌ترین مکان‌ها برای تشکیل فسیل یا سنگوارها می‌توان به حاشیه دلتاها و پیرامون کوه‌های آتشفشانی قدیمی که خاکستر از آنها متصاعد می‌شود و دریاهای کم عمق و یخچال‌ها و باتلاق‌ها نام برد. بیشتر دانشمندان معتقدند که فسیل‌ها در دریاهای قدیمی قرار داشته‌اند و در بین مواد رسوبی قرار گرفته‌اند و در اثر فشار و گرمای زیاد، به این شکل در آمده‌اند.

فسیل برگ سرخس

چرا فسیل ها به رنگ سنگند؟
به خاطر این که آنها سنگ هستند. یک شیء فسیل شده دقیقاً یک مدل سنگی از یک شیء باستانی است. یک فسیل نسبت به شیء اصلی از مواد متنوع تری ساخته شده است. در طول فرایند فسیل شدن، اتم های اصلی با مواد معدنی جدید جایگرین می شوند. به طوری که یک فسیل همان رنگ (یا ترکیب شیمیایی) شیء اصلی را ندارد. فسیل ها رنگ های زیادی دارند و از انواع بسیار مختلفی از مواد معدنی ساخته شده اند. رنگ فسیل به این بستگی دارد که سنگ احاطه کننده چه ترکیبی دارد.
همچنین بعضی از فسیل های پوست (و بخش های نرم  دیگر) پیدا شده اند. رنگ پوست هم درطول دوره فسیل شدن حفظ نمی شود. همه آنچه که امروزه باقی مانده یک مدل سنگی از شیء اصلی است.

چگونه فسیل ها را بیابیم؟
تکنیک ها و روش های مشخصی وجود دارند که دیرین شناسان از آن ها برای یافتن فسیل ها استفاده می کنند. نباید اینطور تصور نمود در مکانی که فسیل یافت نمی شود، موجود زنده ای نیز در گذشته در آن جا نمی زیسته است. چه بسا موجودات زنده بسیاری در گذشته در آن مکان زندگی می کرده اند اما محیط شرایط لازم برای فسیل شدن موجودات را نداشته است. از این رو است که بایستی خیلی خوش شانس باشیم تا بتوانیم فسیل ها را بیابیم.

برای یافتن فسیل قبل از هر جستجو، جمع آوری اطلاعات در مورد فسیلی که به دنبال آن هستیم لازم است. مثلا اگر در جستجوی فسیل های گیاهی باشیم اطلاعاتی نظیر این که این فسیل ها در زمان حیات خود چه شرایط زیستی داشته اند و برای فسیل شدن چه مراحلی را گذرانده اند، به ما کمک می کند که تنها سنگ های بخصوصی را جستجو نماییم. به طور کلی آنچه معلوم است احتمال حضور فسیل در سنگ های رسوبی به مراتب بیش از سنگ های دگرگونی و سنگ های آذرین است. بطوری که در بین این سه گروه از سنگ ها قریب به ۹۹% فسیل ها در سنگ های رسوبی یافت می شوند.

گردآوری : بخش علمی بیتوته

منابع :

tebyan.net

www.020.ir

fa.wikipedia.org

منبع مطلب : www.beytoote.com

مدیر محترم سایت www.beytoote.com لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

دانش آموزان کلاس پنجم

مراحل تشکیل فسیل

مرحله اول : مرگ

  مرحله دوم : رسوبگذاری

رسوبگذاریبعد از گذشت چند ماه از مرگ جانور، روی صدف آن با رسوبات سیلتی و ماسه ای پوشیده می شود. این لایه ها بصورت ادامه دار روی جانور را می پوشانند و باعث حفاظت آن از آسیب دیدن می شوند. با گذشت زمان لایه های بیشتری روی جانور را می گیرد. بعد از گذشت چند صد سال، صدف چندین متر در زیر زمین قرار دارد

.زمان می گذرد 1000 سال ، 10000 سال و بیشتر ....       

مرحله سوم : کانی سازی اولیه

 کانی سازی اولیهبه تدریج پوسته جانور دستخوش یکسری تغییرات شیمیایی می شود.بطوریکه پوسته جانور دچار پوسیدگی، نفوذ آب و جایگزینی با کانی هایی مثل کلسیت ، آهن و سیلیس می شود. این مراحل بطور علمی به نام کانی سازی اولیه شناخته می شوند.

بعد از گذشت میلیون ها سال پوسته اصلی کاملا بوسیله کانی ها جایگزین می شود و سنگی که باقی می ماند کاملا مشابه پوسته  اولیه است.فسیل شکلی کاملا شبیه جانور اصلی دارد با این تفاوت که تبدیل به سنگ شده است.این مراحل باعث تغییر رنگ جانور نیز می شود.  

  مرحله چهارم : فرسایش

 فرسایش بعد از گذشت میلیون ها سال صفحات زمین حرکت می کنند و کف دریا بطور اجباری به سطح زمین می آید.در نتیجه این حرکت یک نمای جدید از زمین ظاهر می شود.به یکباره در بالای سطح زمین سنگی فرسایش یافته پدید می آید.باد، باران،یخ و همچنین نور خورشید به این فرسایش کمک می کند. 

 مرحله پنجم : ظاهر شدن در سطح زمین

          ظاهر شدن در سطح زمین بعد از گذشت حدود 150میلیون سال بالاخره فسیل در سطح زمین نمایان می شود که این مرحله باعث خوشحالی فسیل شناسان می شود.

چگونگی تشکیل فسیل

فسیل

فسیل ها بقایای جانوران و گیاهان باستانی و ردپاها یا اثرات به جا مانده از موجودات زنده از دوره های زمین شناسی گذشته یا اثرات به جا مانده از هر فعالیتشان هستند. فسیل ها روی همه قاره های زمین پیدا شده اند.

لغت فسیل از لغت لاتین fossilis می آید که به معنی حفر کردن و کاوش کردن است. بیشتر لایه های فسیلی از سنگ های رسوبی به دست آمده اند. سنگ رسوبی سنگی است که از رسوباتی نظیر ماسه، گل و تکه های کوچک سنگ تشکیل شده است . پس از گذشت دوره های زمانی طولانی، این ذرات کوچک فشرده شده اند (متراکم شده اند). اگر فسیلی در میان آنها باشد، این فسیل زیر لایه های بیشتر و بیشتری از رسوب دفن شده است و در داخل سنگ های رسوبی فشرده شده است. لایه های زیرین قدیمی تر از لایه های بالایی هستند.

به عبارت دیگر در شرایطی، گیاهان و حیوانات مرده در زیر خاک دفن می شوند اما فاسد نمی شوند.آب به داخل خاک نفوذ می کند و مواد معدنی از قبیل آهن،سیلیکات و کلسیم را با خود می برند. این مواد دور واطراف گیاهان یا حیوانات مرده جمع می شوند و آنها را به همان صورت حفظ می کنند. با گذشت زمان، مواد شیمیایی فوق سخت می شوند و یک نسخه تقریبا کاملی از حیوان اصلی بوجود می آید. این نسخه را فسیل می گویند.

بنابراین فسیل ها انواع باقیمانده جانوری و گیاهی نظیر جسم حیوانات و استخوان های مربوط به آنها ، تنه گیاهان قدیمی و ساختمان شان ، کرمهای نرم، ستاره های دریایی و غیره ( از نقطه نظر تشریحی ) و آثار و مواد به جامانده از آنها نظیر فضولات ، مدفوعات ، تخم ها ( آثار طبیعی ) و اثر لانه ها ، آشیانه ها ، رد پاها ( آثار مصنوعی ) را شامل می شود و تمامی اینها بطور مستقیم توسط موجودات که در گذشته می زیسته اند ، بوجود آمده اند .

اصطلاح فسیل دلالت بر زمانی طولانی می کند که در طی آن موجود ات فسیل شده زندگی می کردند و بقایای مرده آنها در رسوبات ادوار ما قبل تاریخ به حالت سنگواره باقی می ماندند . البته این بدان معنی نیست که فسیل ها از موجودات کاملا ناپدید شده اند بلکه اشکال گوناگونی از آنها نیز جمع آوری و شناسایی شده اند که امروزه نیز زندگی می کنند.

جانور شناسی و گیاه شناسی اطلاعاتی درباره زندگی موجوداتی می دهندکه بدون آشنایی به هر کدام از آنها فسیل ها نمی توانند مفهومی داشته باشند و علم دیرینه شناسی نیز شواهد و مدارکی را درباره زندگی اجداد جانوران و گیاهان در اختیار زیست شناسان قرار می دهد . مطالعه فسیل ها اساس و پایه بخشی از علم زمین شناسی اقتصادی است و برای شناسایی سنگهای سوختی مانند زغال سنگ ها و منشاء ‌نفت و گاز دارای ارزش زیادی هستند .این نکته را به خاطر داشته باشید که فسیل یک استخوان هیچ استخوانی در داخلش نیست. یک شیء فسیل شده همان شکل شیء اصلی را دارد، اما از نظر مواد شیمیایی بیشتر شبیه به سنگ است.دیرینه شناسی شاخه ای از زیست شناسی است که اشکال زندگی ای را که در دوره های زمین شناسی قبل تر وجود داشته است را مطالعه می کند. اکثراً این کار را با مطالعه فسیل ها انجام می دهد.

شکل فسیل ها :

فسیل ها همان شکلی را دارند که شیء اصلی داشته است. اما رنگ، تراکم و رنگ بندی آنها با شیء اصلی خیلی متفاوت است. رنگ یک فسیل به مواد معدنی ای که آن را تشکیل داده اند بستگی دارد. فسیل ها معمولاً سنگین تر از شیء اصلی هستند .( فسیل ها به طورکلی از سنگ هستند. چراکه مواد سنگی به تدریج جایگزین شیء اصلی شده است). بیشتر فسیل ها از مواد سنگی معمولی ساخته شده اند، اما بعضی پرمزورازترند.

چگونگی تشکیل فسیل ها :

فسیل های بخش های سخت (مانند استخوان ها و دندان ها) به صورت زیر تشکیل شده اند :

¯ بعضی از جانوران به سرعت بعد از مرگشان دفن شده اند (با دفن شدن زیر گل و لای یا دفن شدن در توفان شن و غیره ( با گذشت زمان رسوبات بیشتر و بیشتری بقایای جانور را پوشانده است .

¯ بخش هایی از جانوران که پوسیده و فاسد نشده (معمولاً بخش های سخت تر مثل استخوان ها و دندان ها) در زیر رسوبات تازه شکل گرفته دفن می شود.

¯ در شرایط مساعد (بدون وجود لاشخورها، دفن سریع، نبودن تغییرات آب و هوایی خیلی زیاد)، بخش های بدن جانور در طول زمان به فسیل تبدیل می شود.

¯ بعد از مدت زمانی طولانی، مواد شیمیایی موجود در بدن جانور دفن شده ، تحت یک سری از تغییرات قرار می گیرد. به طوری که استخوان به آهستگی می پوسد وفاسد می شود، آب با مواد معدنیش به داخل استخوان رسوخ می کند و مواد شیمیایی داخل استخوان را با مواد معدنی سنگ مانند جایگزین می کند. فرایند فسیل شدن به نحوه جایگزینی و حل شدن موادمعدنی اصلی در شیء با مواد معدنی دیگر بستگی دارد.این فرایند نتیجه اش یک کپی سنگ مانند سنگین از شیء اصلی است- یعنی یک فسیل. فسیل همان شکل شیء اصلی را دارد، اما از نظر شیمیایی بیشتر شبیه به سنگ است.

راه های تشکیل فسیل موجودات زنده :

– محافظت در برابر دگرگونی : بخش های حشرات یا گیاهان که در کهربا به دام افتاده اند

– سنگ شدن : مواد معدنی سنگ مانند به آهستگی به شیء اصلی نفوذ و چکه می کنند و بافت اندام اصلی با سیلیکات، کلسیت یا سولفید آهن جایگزین می شود و در نهایت یک فسیل سنگ مانند را تشکیل می دهد. بیشتر فسیل های چوب و استخوان به طریق سنگ شدن تشکیل می شوند.

– جایگزینی : بخش های سخت موجود زنده حل می شود و به وسیله مواد معدنی دیگر مانند کلسیت، سیلیکات، سولفید آهن یا آهن جایگزین می شود .

– کربونیزه شدن ( ذغال سنگی شدن ) : به این ترتیب که تنها کربن در نمونه باقی می ماند و عناصر دیگر، مانند هیدروژن، اکسیژن و نیتروژن از بین می روند.

– حفاظت از authigenic : محافظت در مقابل این که کالبد ها و قالب های موجودات زنده خراب یا حل شوند.

بیشتر جانوران فسیل نمی شوند. چراکه آنها به سادگی فاسد می شوند و می پوسند و به صورت فسیل ثبت نمی شوند. دیرینه شناسان تخمین می زنند که تنها درصد ناچیزی از دایناسورها فسیل هایشان پیدا شده یا پیدا خواهد شد.بیشتر اسکلت دایناسورها که در موزه ها نشان داده می شود واقعاً فسیل نیستند. آنها از جنس پشم شیشه سبک وزن هستند یا مشابه صمغ کاج هستند.

انواع فسیل :

فسیل ها را می توان به دو نوع تقسیم کرد :

بخش های فسیل شده بدن (استخوان ها، چنگال ها، دندان ها، پوست و غیره)

ردها یا اثرات به جا مانده فسیل شده (شامل جای پاها، لانه ها،‌ مدفوع، جای دندان و غیره) که حرکت ها و رفتارها دایناسور را ثبت می کند.

اشکال فسیل :

› فسیل های کالبدی : یک اثر فسیل شده به جا مانده از کالبد موجود زنده. مثل عکسی از موجود زنده

› فسیل های قالب گرفته شده : موقعی تشکیل شده که یک کالبد پر شده

› فسیل های ردها: لانه های فسیل شده، گاسترولیت، سوراخ های زیرزمینی، جاپاها و غیره

› فسیل های با شکل حقیقی

کاربرد فسیلها در زمین شناسی:

مهمترین کاربرد فسیلها در تعیین سن طبقات زمین می‌باشد.

فسیلها معرف شرایط محیطی جغرافیای دیرینه بوده و در این مورد اطلاعات با ارزشی را در اختیار دانشمندان قرار می‌دهند.

بیشتر فسیلها از کربنات ها و یا فسفات های ترکیب شده با مواد آلی تشکیل شده اند. آنها تحت تأثیرگرما ، فشار ، ترکیبات سیال اطرافشان و همه دیگر عوامل که خصوصیت سنگهای رسوبی را بعد از اینکه رسوب می کنند تغییر می دهند ، قرار دارند. بنابراین فسیلها شاخصهای حساس تغییر حرارت و ابزارهای قدرتمندی برای پیش بینی ذخیره زایشی هیدروکربن ها هستند.

همه این عنوان ها اطلاعاتی اساسی در تجزیه و تحلیل حوزه ه های رسوبی و اکتشاف زغال سنگ ، نفت و گاز که باقیمانده های زندگی قدیم هستند ، شرکت دارند

فسیل در حین حرکت در روی سطح زمین می تواند تمیز شود و اضافات آن کنده شود.

منبع مطلب : samagirls.blogfa.com

مدیر محترم سایت samagirls.blogfa.com لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.