نویسنده رابینسون کروزوئه

نویسنده رابینسون کروزوئه را از سایت پست روزانه دریافت کنید.

رابینسون کروزوئه

رابینسون کِروزوئه یا رابینسون کروسو (به انگلیسی: Robinson Crusoe) (منتشر شده در سال ۱۷۱۹) مشهورترین رمان نویسنده انگلیسی دانیل دِفو است. این کتاب یک خودزندگینامه منحصربه‌فرد روحانی و خیالی است که لقب «پدر و مادر رمان انگلیسی» را برای خالقش به ارمغان آورد. قهرمان داستان، که نام او بر این رمان نهاده شده، زندگی مرفه خود در بریتانیا را برای مسافرت در دریاها رها می‌کند. پس از اینکه از یک کشتی شکستگی جان سالم به در می‌برد، ۲۸ سال را در یک جزیره و اغلب به تنهایی به گذران زندگی می‌پردازد تا آنکه زندگی یک بومی وحشی آن جزیره را نجات داده و نام «جمعه» بر وی می‌نهد. این دو مرد سرانجام آن جزیره را به مقصد بریتانیا ترک می‌کنند. دفو شاید بخشی از کتابش را بر اساس تجارب واقعی یک ملوان اسکاتلندی به نام الکساندر سِلکرک نگاشته باشد که به سال ۱۷۰۴ پس از ستیز با ناخدای کشتی، وی را به درخواست خودش در ساحل جزیره‌ای خالی از سکنه رها کردند.

بسیاری از مورخان رابینسون کروزوئه را که از دوران نگارش خود در قرن هفدهم میلادی تاکنون، از پرخواننده‌ترین و بحث‌انگیزترین کتاب‌های عالم بوده، سرآغاز «رمان بورژوائی» یا «رمان مدرن» می‌دانند و با توجه به ادامه شاخصه‌های ساختاری، سبکی و محتوائی این کتاب در رمان بعدی اروپای غربی، نظریه مورخانی را که دن کیشوت، اثر سروانتس را سرآغاز رمان می‌دانند، رد می‌کنند.

بسیاری از نویسندگان و متفکران بزرگ دنیا از جنبه‌های مختلف به تحلیل این اثر پرداخته‌اند. ژان ژاک روسو، فیلسوف فرانسوی با تحسین این رمان در کتاب خود «امیل»، «آرزو» می‌کند که رابینسون کروزوئه را «همه جوانان بخوانند تا زندگی در آزادگی و سادگی و سازندگی را بیاموزند».

کارل مارکس، جزیره رابینسون کروزوئه را چون «مدل اقتصاد مدرن فردگرای جامعه بورژوازی» تحلیل می‌کند و معتقد است قهرمان کتاب، را «نماد بورژوازی» در نخستین دوره سرمایه‌داری و نماد استعمارگرانی است که در جستجوی مواد اولیه، بازار و نیروی کار ارزان، بخشی مهمی از جهان را فتح کرده‌اند و با صدور مناسبات اقتصادی اجتماعی خود، این مناطق را به مستعمره خود تبدیل می‌کنند. در رمان مشاهده می‌شود که رابینسون کروزوئه جزیره را به سبک استعمارگران بریتانیایی فتح کرده و به تملک خود درمی‌آورد. در آن خانه و قلعه و سلاح می‌سازد، یکی از بومیان را نجات می‌دهد، او را نامگذاری می‌کند، مفهوم پول و مبادله را به او یاد می‌دهد، او را به خدمت می‌گیرد و بر او فرمان می‌راند. به این ترتیب رابینسون کروزوئه طبیعت را به ابزار و کالا و آدمیان را به نیروی کار بدل می‌کند.

جیمز جویس، نویسنده ایرلندی هم که بسیار به این کتاب علاقه داشت به ستایش ارزش‌های ادبی کتاب پرداخته اما با این ایده موافق است که قهرمان داستان نمونه تیپیک استعمارگران کلاسیک به شمار می‌رود.

ادوارد سعید، متفکر فلسطینی‌الاصل هم رابینسون کروزوئه را از نخستین نمونه‌های «ادبیات استعماری» توصیف کرده و معتقد است که دوفو در این اثر ذهنیت استعمارگران انگلیسی دوران خود را به خوبی به تصویر کشیده‌است.

انتشار این رمان مربوط به دورانی می‌شود که با وقوع انقلاب صنعتی، آغاز دوران سرمایه‌داری و پیدایش طبقه متوسط شهری، جامعه اروپای غربی در حال تحول فرهنگی مهمی بود و همین موضوع بازار رمان‌هایی را داغ کرده بود که قهرمانان آن‌ها به قصد کشف ناشناخته‌ها به فتح جهان می‌رفتند. خلق شخصیت‌های جاندار، دیالوگ‌های پربار، فضاهای زنده، پیرنگ‌های جذاب و گره‌افکنی‌های پرکشش، از خصوصیات رمان آن دوران بود و رابینسون کروزوئه از بهترین نمونه‌های این ژانر بود.

این کتاب به نثر انگلیسی قرن هفدهم نگاشته شده و دقت و فضاسازی‌های رئالیستی و شخصیت پردازی‌های استادانه مرسوم در رمان‌های مدرن آن روزگار با ضرباهنگ پرشتاب و درون کاوی در رمان‌های ماجراجویانه اسپانیائی آن دوران ترکیب شده‌است.

این رمان با موفقیت بسیاری در انگلستان و دیگر کشورهای اروپایی روبرو شد و دفو در رمان دیگری ادامه ماجراهای کروزوئه را نگاشت. اجراها و فیلمهای سینمایی بسیاری تا به امروز بر اساس این کتاب ساخته و کتابهای بسیاری به پیروی از آن نوشته شده‌است، که از آن جمله کتاب «خانواده سوئیسی رابینسون» به قلم یوهان ویس می‌باشد.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

دانیل دفو

دانیل دِفو (به انگلیسی: Daniel Defoe) ‏(۱۶۶۰–۱۷۳۱) نویسنده انگلیسی است که به خاطر رمان رابینسون کروزوئه، معروفترین اثرش، به او لقب «پدر رمان انگلیسی» را داده‌اند. او به غیر از فعالیت در زمینه نویسندگی، یک تاجر، مأمور اطلاعاتی و روزنامه‌نگار نیز بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

دفو در حدود سال ۱۶۶۰ میلادی در لندن از خانواده‌ای که از معاندان و مخالفان کلیسای رسمی انگلستان بودند به دنیا آمد. او در سن ۱۴ سالگی در آکادمی منسوب به مخالفان، زبانهای فرانسوی، اسپانیایی و همچنین تاریخ را آموخت و در درس جغرافیا تسلط یافت. دفو سپس به پیشه تجارت خارجی روی آورد و به فرانسه و اسپانیا سفر کرد.

دوفو در نوشته‌های خود از مذهب و کلیسا انتقاد می‌کرد و خواهان دگرگونی مناسبات اقتصادی و اجتماعی بود. وی چندین بار به دلیل نوشته‌های خود علیه اشراف و کلیسا به زندان افتاد. یک بار او را به اتهام «تحریک افکار عمومی» بسته در غل و زنجیر، در میدان مرکزی شهر به تیر چراغ برق بستند.[۱]

در کنار کار تجارت، او با زبان طنز به نوشتن رساله‌های منتقدانه پرداخت و در آن خواستار اصلاحات مذهبی، اقتصادی و رفاه اجتماعی شد و در هجونامه‌ای از آزار و اذیت مخالفان سیاسی و مذهبی انتقاد کرد و به خاطر آن برای مدتی به زندان افتاد. دفو پس از آزادی، برای یک رجل سیاسی به نام روبرت هارلی (که باعث آزادی او از زندان شده بود) رساله‌های سیاسی نگاشت و در تلاش برای اتحاد دوباره انگلیس و اسکاتلند به مأمور مخفی او بدل شد.

دفو در سالهای پایانی زندگی خود، به نوشتن داستانهای خیالی روی آورد. بصیرت او نسبت به طبیعت نوع بشر و پرداختن او به جزئیات واقع‌گرایانه، داستانهایش را حقیقی جلوه می‌داد. علاقه بسیار او به ماجراجویی و مسافرت‌های دوردست در کتاب «تاریخچه حقیقی» دزدان دریایی او و با آمیختن تخیلات با واقعیات تاریخی انعکاس یافته‌است. او در سال ۱۷۱۹ رمان رابینسون کروزوئه را به رشته تحریر درآورد. دفو آخرین رمانش را به نام رکسانا در سال ۱۷۲۴ نوشت و در ۲۴ آوریل ۱۷۳۱ در لندن درگذشت.

آثار[ویرایش]

منابع[ویرایش]

دانیل دفو از تجارت تا رابینسون کروزوئه + زندگینامه و آثار

به گزارش ایمنا دانیل دفو، نویسنده  انگلیسی است که به خاطر رمان رابینسون کروزو، معروفترین اثرش، به او لقب پدر رمان انگلیسی را داده‌اند.

بیوگرافی دانیل دفو

دانیل دفو (Daniel Defoe) رمان‌نویس، شاعر و روزنامه‌نگار انگلیسی سال ۱۶۶۰ میلادی در لندن متولد شد. پدرش جیمز فوئه (James Foe) به شغل شمع‌سازی و سپس قصابی اشتغال داشت. دنیل بعدها نام فوئه  Foe را به دفو  Defoe تبدیل کرد.

دنیل در سن ۱۴ سالگی در آکادمی زبان های فرانسوی، اسپانیایی و همچنین تاریخ را آموخت و در درس جغرافیا تسلط پیدا کرد. دفو سپس به پیشه تجارت خارجی روی آورد و به فرانسه و اسپانیا سفر کرد. دفو در نوشته های خود از کلیسای آن زمان انتقاد می کرد و خواهان دگرگونی مناسبات اقتصادی و اجتماعی بود. وی چندین بار به دلیل نوشته های خود علیه اشراف به زندان افتاد.

وی در ۱۶۸۳ به انگلستان بازگشت، ازدواج کرد و دارای هفت فرزند شد. دفو سپس وارد سیاست گشت و از مشی سیاسی و عقاید ویلیام سوم  پادشاه انگلستان دفاع کرد. در ۱۶۹۲ به سبب ورشکستگی در امور تجارت، از شغل خود کناره گرفت و همه‌ی قوای خود را در امر سیاست مصروف داشت و حتی توانست به شاه نزدیک شود.

او در سال ۱۷۰۱ مرد انگلیسی اصیل را منتشر کرد که منظومه‌ای بود هجوآمیز دربارهی دشمنی مردم انگلستان با کسانی که در سرزمین بیگانه زاده شده‌اند، در حالی‌که در انگلستان انگلیسی اصیل وجود ندارد. این اثر در واقع دفاع از شاهی بود که در کشور بیگانه زاده شده است.

کتاب کوتاه‌ترین راه برای پایان غائله‌ ناسازگاران  (۱۷۰۲)، انتقادی تند بود از مقامات متعصب کلیسا و در آن با لحنی مسخره‌آمیز پیشنهاد شده بود که گناهکاران مخالف کلیسای رسمی به دار آویخته شوند. دفو بر اثر انتشار این کتاب به زندان افتاد و در ملأ عام کیفر دید. پس از آزادی از زندان بار دیگر به کسب پرداخت، سپس نشریه‌ی هفتگی ریویو Review  را تأسیس کرد که شعار سیاسی و اخلاقی داشت. در ۱۷۰۳ سرودی برای قصاص پیلوری  را منتشر کرد.

دانیل دفو استعداد شگرف خود را در نویسندگی در سن کهولت آشکار کرد. اولین اثر مهم که موجب پیروزی و شهرتش در محیط ادبی شد و سرآغاز خلق داستان‌های ماجراجویانه‌ی او به‌شمار آمد، داستان راببنسون کروزوئه (۱۷۱۹) است.

دفو پس از آن  داستان‌های دیگری منتشر کرد، از آن جمله:

خاطرات یک شوالیه  (۱۷۲۴)، خاطرات سفر نجیب‌زاده‌ای انگلیسی که در ۱۶۳۰ کشورش را ترک و به کشورهای اروپایی سفر می‌کند و همراه با ارتش امپراتوری اتریش در جنگ‌های بی‌شمار شرکت می‌کند و پس از بازگشت به انگلستان به ارتش چارلز اول می‌پیوندد. دفو در این کتاب ماجراهای قهرمان خود را در قالب تاریخ جای می‌دهد و اگرچه قطعاً از اسنادی حقیقی استفاده کرده است، گاه دچار اشتباه تاریخی می‌شود.
ناخدا سینگلتون  (۱۷۲۰) سرگذشت جوانی است که به وسیله‌ی یکی از کولی‌ها ربوده می‌شود، به دریانوردی می‌پردازد و با حوادثی روبرو می‌شود، از جمله راهزنی دریایی، سفر به کشورهای دوردست، اندوختن ثروت و سرانجام ازدواج و ندامت و استغفار از گناهان و پیش‌گرفتن زندگی آرام. دفو در این داستان تمایلات اخلاقی خود را آشکار می‌کند و آن ندامت پس از گناهکاری است.

در داستان اقبال‌ها و ادبارهای مل فلاندرز معروف (۱۷۲۲)، دفو داستانش را از زندگی زنی جیب‌بر معروف به مل که سروصدای بسیار برپا کرده، گرفته است. دختری که در زندان از مادر زندانی خود زاده شده و بعدها با زندگی پرحادثه‌ای روبرو می‌شود، سرانجام به سبب دزدی به همان زندان می‌افتد که در آن زاده شده بود. در زندان به شوهر سابق خود برمی‌خورد و پس از بخشوده‌شدن، هردو از شهر خویش خارج می‌شوند و زندگی شرافتمندانه و آرامی پیش می‌گیرند. این اثر که طولانی‌ترین اثر دفو و پرشورترین آنهاست، بسیار مورد استقبال قرار گرفت و به زبان‌های مختلف ترجمه شد.

یادداشت‌های سال طاعونی (۱۷۲۲) از مشهورترین آثار دفو به شمار می‌آید. موضوع کتاب به طاعون سال‌های (۱۶۶۴-۱۶۶۵) انگلستان ارتباط می‌یابد که دفو با تصویر صحنه‌های زیبا آن را بسیار پرجاذبه ساخته است

سرگذشت کلنل جک رمانی طولانی است که دفو در اواخر ۱۷۲۲ بنا بر توصیه‌ ناشر نوشته و وصف واقع‌بینانه‌ای از زندگی پسر فقیری به‌عمل آورده که در پایین‌شهر می‌زیسته و به گروه اطفال ولگرد پیوسته و با حوادث بی‌شمار روبرو گردیده است. این کتاب که به شیوه‌ی کتاب‌های ماجراجویانه‌ی دیگر دفو نوشته شده است، کتاب الیور تویست  اثر دیکنز را به خاطر می‌آورد. اگر کتاب دیکنز از نظر عناصر تأثرانگیز غنی‌تر است، کتاب دفو از نظر ترسیم حقایق انسانی و امور واقعی و صادقانه از قدرت بیشتری برخوردار است.

دانیل دفو درگذشت

دفو آخرین رمانش را به نام رکسانا در سال ۱۷۲۴ نوشت و در ۲۴ آوریل ۱۷۳۱ در لندن درگذشت.

رابینشون کروزوئه

رمان رابینسون کروزوئه نوشته‌ی «دانیل دفو» رتبه دوم را در فهرست ۱۰۰ رمان برتر تاریخ ادبیات انگلیسی در اختیار دارد، این زندگینامه خیالی لقب پدر رمان انگلیسی را برای دانیل دفو در پی داشت.

قهرمان داستان رابینسون، زندگی مرفه خود در بریتانیا را برای مسافرت در دریاها رها می‌کند و پس از یک حادثه سال‌ها در یک جزیره به تنهایی زندگی می‌کند تا آن‌که یک بومی وحشی او را نجات می‌دهد و نام جمعه را بر رابینسون می‌گذارد.

بخشی از این کتاب براساس تجارب یک ملوان اسکاتلندی به نام  الکساندر سلکرک نوشته شده است که در یک جزیره‌ای خالی از سکنه رها شد.

آثار دنیل دفو

برخی از آثار دانیل دفو عبارت‌اند از:

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.